راز ققنوس

 

به شهید حسین فهمیده

رفته بودی که با پرستو ها لحظه کوچ همسفر باشی

کودکی را دلت به هم می خورد خواستی تا بزرگتر باشی

از سیاهی زمین لبالب بود  دایره توی دایره شب بود

خواستی ای ستاره کوچک مثل خورشیدشعله ور باشی

به افقهای دور دل بستی بین من با تو فرق بسیار است

من که ماندم قفس نشین باشم رفته بودی پرنده تر باشی

تا که پیدا کنی نشانی دوست بر گزیدی تو بی نشانی را

تا از اسرار با خبر باشی رفتی از خویش بی خبر باشی

مرد قالوا بلی شدن یعنی تا خط جور باده  نوشید ن

چون زدی ساغر بلا باید تشنه ساغری دگر باشی

تانکها اتفاق افتادند ناگهان بغض آسمان ترکید

وسعت روح تو نمی گنجد که در این شعر مختصر باشی

سیزده ساله می شود حتی رهبر امتی خداجوشد

تا برای همیشه در تاریخ به همین نام مفتخر باشی

آه...باد صبا چه ها دیدی که لبت بسته است از گفتن

تو که با ما نمی زنی حرفی بهتر آن است در به در باشی