مولای غزل هایم

عاشورایی

 

خاطرم این روزو این شب هاست درهم بیشتر

سال را دور تو می گردم ، محرم بیشتر

می وزد نام تو در جان من و گر ، می کشم

می کند  این شعله را داغ تو ،  کم کم بیشتر

هردلی چیزی برای خود  فراهم کرده است

من ولی داغ تورا کردم فراهم بیشتر

گرچه هربیتی که گفتم با غمی همراه بود

دارد این ابیات ماتم بیشتر غم بیشتر

بند بندم سوخت از ترکیب بند محتشم

در نیاوردم سر از این راز مبهم بیشتر

اوّل هر ماه پشت ماه خم می شد ولی

در عزای اشرف اولاد آدم بیشتر

آمدی از مکه چون این روزها پرکرده بود

خانه ی امن خدا را ابن ملجم بیشتر

کعبه و رکن و صفا و مروه و خیف و منا

جمله می گریند از داغ تو ،  زمزم بیشتر

 ای مسیح روی نی ،  درپرده با اهل حرم

می کند گیسو پریشان تو مریم بیشتر

هرقدر نزدیک تر می شد به ظهر سرنوشت

می گشودی چهره ی خود را تو از هم بیشتر

لحظه لحظه شد دوتا پشت تو از هفتاد داغ

تا شد  از داغ برادر قامتت خم بیشتر

آه مولای غزل هایم  تو دستم را بگیر

من که از این شعر ها چیزی ندارم بیشتر