سوره ی انگور

شدبساط عقلم جمع ، شدردیف شعرم جور

بسمه تعالی عشق ، بسمه تعالی نور

یادآن نگاه مست جرعه ای بده ساغر

یادآن لب شیرین پرده ایبزن درشور

دورمن صداونور ، چشم بدازاینجادور

نغمه هایی از عشاق پرده هایی از ماهور

راحتم کن از اوهام ذوالجلال والاکرام

لا اله الا عشق لااله الا نور

این طرف به من خیام می دهدسبوازعشق

آن طرف مرا عطار می بردبه نیشابور

یک غزل مرابیدل می کشد به حیرانی

یک قدم مرا اقبال می برد سوی لاهور

کهنه باده ای داردطرز تازه ی صائب

ازسرم نمی افتد نشئه های این انگور

مانده برلبم انگشت بین حافظ و سعدی

می دهد یکی حیرت می کند یکی مسحور

قله قله های شعر هریکی خدای شعر

قدر این یکی مجهول ،شان آن یکی مستور

این روایت عشق است این تلاوت عشق است

آیه هایش ازمستی است سوره هایش از انگور

حلقه حلقه از هوهو رشته رشته از حق حق

این طناب را بستند دور گردن منصور

بی توبرنمی تابم بودن مجازی را

ربنا نمی خواهم چشم از حقیقت کور

بسکه حیرتم دادی گم شدم دراین وادی

اهدناالصراط العشق اهدناالصراط النور

1386