به امام حسن عسکری علیه السلام

شب از نفس افتاده به تکرار صلاتش 
تسبیح عرق کرده میان صلواتش 
از بس سر پا نافله در نافله بسته است
انداخته پایین سر تسلیم فراتش 
در حضرت او خم شده برج متوکل 
طوری که شکسته است ستون فقراتش 
سرداب دلش ریخته شب های مناجات
از بسکه وزیده است خدا از نفحاتش
تا سامره آورده گدایان غنی را 
این شاه که محو است جهانی به صفاتش 
امشب چه خبر بود؟ که در حجره تقدیر 
افتاده حسن رعشه به جان کلماتش
بر دیده ی او دیده ی نرگس نگران است
یعنی پر خون است دل شاخه نباتش 
این ماه محمد نسب از هیبت و صولت
پیداست سراپای علی از وجناتش 
شاهی که به حبس ابدیت شده محکوم
ماهی است که مهدی است یکی از برکاتش 
دل های همه آب شد و آب نشد زهر
آبی نشنیدم بزند این همه آتش 
کو " حَىّ عَلیَ السامره ای " ؟ تا بشتابیم 
ما گوش به زنگیم بگیریم براتش 

 

#عباس_شاه_زیدی
#خروش
#امام_عسکری
#ماه_بیست_و_هشت_ساله