ستون
یکی سمت نجف دستی تکون داد
می خواس زود را بیفته جا نمونه
ازم پرسید . بار اولش بود
نجف تا کربلا چن تا ستونه؟
بهش گفتم ستون ها رو رها کن
برو این راه راه سرنوشته
ستون آخری دستاش بریده ست
نجف تا کربلا راه بهشته
بهش گفتم مواظب باش اگر چه
جلو زائر عمودا سر به زیرن...
ولی باید نزاری یک قدم هم
عمودا حال آدم رو بگیرن
اگه یک بار هم باشه تو این راه
آدم زائر نباشه زیر دِینه
بهش گفتم تو دین ما همیشه
ستون اوّل و آخر حسینه
