۳۴۴ مین جلسه شاعران جوان حوزه هنری اصفهان

 

در نگاه نخست گام نهادن در حیطه جغرافیای گسترده شعر خاقانی و پیمودن بی بازگشت  جاده های دشوار و گردنه های صعب العبور کلام او برای ما ایرانی ها که همواره از شنیدن شعر روان و سخن سهل و ممتنع جناب سعدی و رندانه گویی های حضرت حافظ به التذاذ رسیده ایم جگر شیر می خواهد
در دوره ای که شاعران فحلش اغلب  با آوردن تشبیهات کلیشه ای و دست فرسود در میدان شاعری گرد و خاک راه می انداختند خاقانی یکه تاز میدان استعارات بی بدیل بود همانند نام خودش که بدیل بن علی شروانی است. وی برخلاف سیره اسلاف شاعر گذشته و حتی آینده ی خویش، هیچ وقت عادت نکرده بودکه هیچ پدیده طبیعی را با اسم خودش نام ببرد به همین دلیل بسیاری از خاقانی پژوهان معاصر، وی را مبدع و مبتکر " نام تصویر" دانسته اند به بیان دیگر مثلا اگر همه شاعران تا آن روز در شعرشان خورشید را همان خورشید می گفتند خاقانی اما این گوی آتشین را با ترکیباتی بدیع مانند " مرغ آتشین پر " " طشت زر" شاهد زربفت پوش " " شاهد طارم فلک" و...نام می برد. به همین دلیل تزاحم و شلوغی تصاویر و ایماژهای شعرش کار را بدانجا کشید که برخی به غلط سخن او را بی بهره از عمق انسانی قلمداد کرده اند .ظاهرا اصرار خود اوست که تا امروز حدود  ۸۵۰ سال همچنان دروازه های شعرش به روی هر کس و ناکسی گشوده نشود مگر شاعرانی که حداقل در قد و اندازه ی خودش قلم می زنند که البته نادرند و " النادرُ کالمعدوم " . بهره ی تمام و کمال خاقانی از اغلب علوم متداول عصر خودش، به حق او را به پلنگی مغرور و نهنگی اقیانوس نورد تبدیل کرد که سر در پیشگاه هیچ ناشاعر برکه نشینی فرود نیاورد که هیچ ، بلکه سر در مقابل فلک نیز خم نکرد بقول خودش:
از آن قِبل که سرِ عالم بقا دارم
بدین سرای فنا سر فرو نمی آرم 
این کمترین هیچ ادعایی در خصوص درک کامل سخن خاقانی نداشته و ندارم ولی همینقدر هست که سالهاست از روزنه ای به تنگنای خُلق تنگ خاقانی در حبسیه های بی بدیلش اصرار لجوجانه ای داشته و دارم  که با بضاعت اندکم وارد دنیای هزار توی سخن او شوم و اکنون نمی دانم پس از این همه ممارست با کلامش هنوز ویزای شهروندی آن سرزمین  همچنان ناشناخته را گرفته ام یا نه ؟
در جلسات نخست خاقانی پژوهی احساسم این بود که پیچیدگی و غوامض سخن خاقانی با حوصله دوستان سازگاری ندارد اما پس از مدتی تآخیر، خودشان ادامه این بحث را خواستار شدند  که امید است  به سرانجامی بر سد .
و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین
عباس شاه زیدی 
خروش اصفهانی